varken rüyaydın aklımda
yokken
kâbus mu oldun?
bu nasıl bir denge, ruhum!
yokken
kâbus mu oldun?
bu nasıl bir denge, ruhum!
HER GÜNEŞLİ PAZARTESİLERİ ÖNCE SAKALIMA GİDER PARMAKLARIM. YENİ BİR HAYATA BAŞLAMANIN HİSSİ ONDAN YÜKLENİR GÜNÜN İLK HİSSİZLİĞİNİN TADINI ÇIKARAN BEDENİME. HATTA DÜNYAYI AHESTE AHESTE DÖNDÜREN BİLE O OLABİLİR!