sen hep leylak kokmak istiyorsun; hep yağmur olmak
ama ne yağmur!
gökyüzü gibisin, bulutun en güzelini istiyorsun
izin vermiyor şehir
üzülüyorsun haliyle
bir yağmur başlıyor ki sorma, ne yağmur!
üzülüyorsun
çünkü sen hep leylak kokmak istiyorsun
yağmur leylaklara değiyor
bulutun en güzeli leylaklara değiyor
üzülüyorsun
ama şehir izin vermiyor
şehir leylaklara değiyor
üzülüyorsun, çünkü gökyüzü gibisin
sen hep leylak kokmak istiyorsun