![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQLXzdaV9h9sAyNmsseqfEdqh5E3g_-QsYBL5c9ZzIz4tOWdE1jG71JqQfr98z9SBDFUMeo1jPSm8xdjOSvQ5EtqDiu6Hxsl0JvF7NbqbHpbLkCGLE1DIkToJ-pYvbSsAjukC8IFsESi4WX1bRDdFN9Q4WODVdBFT8i9KV16OfaLGrsPgy1aXhfw/s320/koksal%20engur.jpg)
dede: başından beri ortak bilinçaltında sıkışıp kaldın. başkalarına yardım etmen güzel bir şey tabi, güzel bir şey de; bunun sonu yok ki. insan dediğin varlığın derdi, sorunu bitmez ki. biraz da kendini düşünmelisin.
iskender: dedecim, n'apayım ben. elimden bir şey gelmez ki, benim doğam bu yani.
dede: söyle bakalım bana; en son kendin için n'aptın hatırlıyor musun?
iskender: en son.. hatırlamıyorum...
dede: başkalarının uğruna koca bir hayatı tükettin yani, öyle mi?
iskender: tükettin derken?
ışıklarla..