dede: başından beri ortak bilinçaltında sıkışıp kaldın. başkalarına yardım etmen güzel bir şey tabi, güzel bir şey de; bunun sonu yok ki. insan dediğin varlığın derdi, sorunu bitmez ki. biraz da kendini düşünmelisin.
iskender: dedecim, n'apayım ben. elimden bir şey gelmez ki, benim doğam bu yani.
dede: söyle bakalım bana; en son kendin için n'aptın hatırlıyor musun?
iskender: en son.. hatırlamıyorum...
dede: başkalarının uğruna koca bir hayatı tükettin yani, öyle mi?
iskender: tükettin derken?
ışıklarla..
