
yapay insansı varlıklar, robotlar yapmaya gerek yok; zaten giderek robotlaşan, sevgiden mahrum, kendini bilmeyen, dahası anlayamayan, ilaçlarını almadığı zaman ruhsuz, yaşadığı dahi belli olmayan, yoksun bireyler olma yolunda ilerliyor insanlık.
HER GÜNEŞLİ PAZARTESİLERİ ÖNCE SAKALIMA GİDER PARMAKLARIM. YENİ BİR HAYATA BAŞLAMANIN HİSSİ ONDAN YÜKLENİR GÜNÜN İLK HİSSİZLİĞİNİN TADINI ÇIKARAN BEDENİME. HATTA DÜNYAYI AHESTE AHESTE DÖNDÜREN BİLE O OLABİLİR!