bazen kendimi ciddi ciddi işlevsiz biri gibi hissediyorum bu dünyada. napıyorum ki, ben niye varım? dengenin neresindeyim? daha doğrusu denge nerde? yok.
turist gibiyim.
turist gibiyim.
HER GÜNEŞLİ PAZARTESİLERİ ÖNCE SAKALIMA GİDER PARMAKLARIM. YENİ BİR GÜN VE HAFTA VE AY VE YILIN GÜCÜ ONDAN YÜKLENİR GÜNÜN İLK HİSSİZLİĞİNİN TADINI ÇIKARAN BEDENİME. HATTA DÜNYAYI AHASTE AHASTE DÖNDÜREN BİLE O OLABİLİR!