iki yalnız bir doğru edebilirdik
şimdi farklı şiirlerde yaşar gibiyiz
ben mecnun sen şirin tesadüf değil
biz bize kurulmuş tuzak gibiyiz
söz ettim mavilere içimdeki yaralardan
gökteki yağdı yine yerdekinde yakamoz var
bu bir soygundur der gibi bakan
gözlerinden artık gider gibiyim
bahsetme kimselere yaramızda kalsın
sığmadık şehirlere şiirlere taştık
unutmadım yine bir büyüklük bende kaldı
ah kadehler kırıldılar sana yine bu gece