kim nereye kadar yabancıdır ki
elinde
tek sıkımlık tabancasıyla
ve bir kent hayvanı edasıyla
kim nereye kadar yaşar ki
kendi repliklerine inmişken mutant çocuklar
iki bahar arasında tutulmuş bir dilektir yaz
HER GÜNEŞLİ PAZARTESİLERİ ÖNCE SAKALIMA GİDER PARMAKLARIM. YENİ BİR HAYATA BAŞLAMANIN HİSSİ ONDAN YÜKLENİR GÜNÜN İLK HİSSİZLİĞİNİN TADINI ÇIKARAN BEDENİME. HATTA DÜNYAYI AHESTE AHESTE DÖNDÜREN BİLE O OLABİLİR!