dönüyorum, duruyorum, dolaşıyorum ve gece biterken hep kırmızı hırkama geliyorum. kırmızı hırkam üzerimdeyken kendimle kalıyorum.
içi kararmış insanların kara hırkaları var üzerlerinde mesela, nasıl da kuşanmışlar sanarsın kaftan mübarek.. kimisi ise yeşille mor arası giyinmiş, bir cümbüşe bürünmüş; dertleri çok sorarsan eğer, en başta da kendi kendilerini derde düşürüyorlar gibi. bir de hırkasızlar var elbette; öteye savrulanlar, üzerine çekecek bir zırh bulamayanlar var hepimizin hayatında..
içi kararmış insanların kara hırkaları var üzerlerinde mesela, nasıl da kuşanmışlar sanarsın kaftan mübarek.. kimisi ise yeşille mor arası giyinmiş, bir cümbüşe bürünmüş; dertleri çok sorarsan eğer, en başta da kendi kendilerini derde düşürüyorlar gibi. bir de hırkasızlar var elbette; öteye savrulanlar, üzerine çekecek bir zırh bulamayanlar var hepimizin hayatında..
