eflâtun’a göre çözülüp çürüyecek olan bedenin varlığını devam ettirme süreci, düşünen nefsin ölümden sonraki durumunu iyileştirmek üzere gerekli şeyleri yapması için insanın doğumundan ihtiyarlayıp ölümüne kadar geçen bu zaman, herkes için yeterli bir süreçtir. o kimse kıt zekâlı bile olsa, anlattığımız üzere düşünen nefse özgü olan hususları düşünüp araştırmaktan geri durmamalı, bu bedeni ve maddî âlemi asla hakir görmemeli ve ondan nefret etmemelidir. şunu bilmelidir ki, duyusal nefis âlemle bir ilişki içinde olduğu ve bu oluş-bozuluş düzeni var olduğu sürece acı ve ızdırap veren haller devam edecektir. o halde karamsarlığa kapılmadan bu bedenden ayrılıp kurtulmaya can atmalı.