arada olur öyle #25

uzun zamandır sabah erkenden gelmiyodum okula, ya da geldiysem de gelmemişim gibi geliyor.bilmiyorum. ama bugün geldim, ufak bir kahvaltı, biraz dinlenmece sonra kendimi pc başında bilmem ne balansı yapmaya çalışırken buluyorum. ders çalışasım yok, denklik kurasım yok, reaksiyona hiçbir şeyi sokasım yok, çıkan gazı uzaklaştırasım yok, üretesim yok, saflaştırasım yok, basınç sıcaklık tayin edip onların uyup uymadığına bakasım yok, yok yok yok..

bu hissin neden olduğunu da biliyorum zaten. sorun öğleden sonraya verilecek rapor ya da muhtemel rapor sunumu ya da erken kalkmış olmam değil. kendimi bir fabrikada hayal etmek çok canımı yakıyor, çünkü istemiyorum. sabahın köründe tankerlerde, reaktörlerde vb işler yolunda mı? diye kontrol edesim yok. kimya mühendisi olasım yok. daha canlı birşeyler yapasım var, hayatımı o şekilde kazanasım var.

insanla, kültürle, müzikle, kitapla, dergiyle, kuşla ve böcekle uğraşasım var. bu yüzden şu an önümdeki kağıda karalanmış üç tane reaksiyon denklemi canımı bu kadar yakıyor. bu yüzden istediklerim ama yapamayacaklarımın şu sıralar bana yaptığı basınç tasarladığımız sistemdeki toplam basınçtan da fazla. belki hayali fabrikamız çalışacak ama ben işsiz olacağım kafada, ve herşey daha bir karmaşıklaşacak.

neyse, ben bir hava alayım. sonra oturup şu sistemi adam akıllı baştan bir irdeleyip tasarlayayım.

of.