-abla bu koltuk kaça?
-on lira o. aslında takımdı onlar da bozuldu. al götür.
ama bi başıma oturup da bu kadar düşüneceğimi bilsem, her gün aynı beni, hayalleriyle gerçek dünya arasında sıkışan beni burada oturduğumda bu kadar net göreceğimi bilsem, her oturduğumda lan olum yine aynısın be, bugün de hayat galip geldi diyeceğimi bilsem alır mıydım? bilmiyorum.
bir koltuktan nerelere geldik. her yerim ağrıyor, hiç kalkasım yok.
