arada olur öyle #14

mekan üçkuyular otobüs aktarma merkezi. yere gel.
hava soğuk, üşümüşüz, sıkılmışız da. dedim bi konu açayım bari otobüs gelene kadar oyalanalım.
-neden bilmiyorum ama ben altı sayısını çok seviyorum. şanslı rakamım. yani daha dün konuştuk batıl inançlardan tamam ama bu batıl değil. bi sevgi altıya karşı. öyle düşün.
-olabilir. aslına bakarsan ne söylemek istediğini anlıyorum.(tık o anda durağa altı numaralı otobüs yanaşır.) çünkü benim de ona yakın bi düşüncem var. bende yediyi seviyorum mesela. güzel lan yedi. ne biliim.
-hıım. iyimiş. ama ben altıyı seviyorum.
diyorum, kafamı çeviriyorum ve anında pişman oluyorum. karşıdan gelen yedi mi lan noluyo. dönüp bakıyorum. onlar da sadece bakıyolar. neyse yedi numara da yanaştı durağa. dur dedim şansımı zorlayayım.
-senin ne peki şanslı numaran?
-ya aslında ben bi tane sayıyı sevmiyorum. yani birden fazla sayıya karşı hissediyorum onu ben.
-mesela?
-meselaa, onbir olabilir, üç olabilir.
-hımm .diyorum ve bi saniyede izmirde onbir ve üç nolu hat varmı, varsa da bulunduğum yerden geçip geçmediğini düşünüyorum. yok tamam diyorum kendi kendime ve bunu paylaşıyorum.
-hımm.ama ben hiç görmedim onbir yada üç diye hat. belki vardır saklıyolardır, tutuyolardır bi kenarda olabilecek güzergah için.
dememle birlikte durağa doğru hızla bi otobüsün yanaşması bir oldu.
gelen otobüs üçyüzonbir. evet, inciraltı konak.
şok...


diyecek bişey yok.şansımı zorlamicaktım.
but ı did it.
thomas