benim aklım köşeli. #3

benden güç alıp, o eksik hayatlarında artık çoğu şeyi yapmamak üzere yeni bi güne daha istekli bi şekilde benimle veya bensiz uyananlar, giderken beni giderek azalttıklarının farkında değiller. uzun zamandır böyle.
nedenini bilmiyorum ama buna kanaat getirdim.

bir kez yaşama hakkım var. yaşanılası geliyo herşey. o yüzden acıtacağını bilsem de korkmadan taşın altına uzatayım diyorum elimi. ne olduğunu bilmeden. bazen taş kalkmıyo, bazen de ben taşın altında kalıyorum. olsun.

bide sanırım bu artık eskisi kadar acıtmıyo. ya hissisleşiyorum yada değişen hiçbir şey yok. bana öyle geliyo. fakat bu iyi bişey mi kötü bişey mi anlıyamıyorum.
napayım aklım köşeli.