iki duble nisan

nisanı böyle yaşamak da varmış. bahar geldi mi gelmedi mi belli değil. bahçedeki erik ağacının çiçekleri üşüyo günlerdir. yalancı bi güneş. bu neyin hissizliği. nasıl bi hissizlik ki ağırlığı belli değil fazlalığından. eksikliği küsmüş bi köşede.. ben duruldum mu kırıldım mı belli değil. koşmak isterken bu ne, nasıl bişey arkadaş. sanki hep çıplaktım ama şimdi üşüyorum. hatta üşümediğim zamanların yerine de tersine akıyo nehirlerim. bu tüylerimi diken diken eden, ürperten şey, nolur biraz azal.